Við vöknum á morgnana og segjum, „ég svaf ekki nóg“ og við leggjumst á koddann og segjum, „ég kom ekki nógu í verk“, segir Brené Brown
Við eyðum miklu af okkar daglega lífi í línulegum tíma, sem gefur okkur tilfinningu fyrir skorti, og þessa nagandi hugsun að sama hvað við reynum þá séum við aldrei nóg og gerum ekki nóg.
Þessi upplifun okkar á tíma sem stefnir í eina átt, fylgir vinstra heilahvelinu og verður til þess að við erum sífellt að keppast við að sanna að við séum einhvers virði, að sýna að við höfum gert eitthvað sem skiptir máli.
Náttúran og árstíðirnar sýna okkur aðra leið til að upplifa tíma. Við getum kallað það flæði.
Tvö andlit tímans
Forn Grikkir voru með tvö orð yfir tíma, Krónos og Kairos. Krónos, er línulegur, mælanlegur tími, mínútur, klukkutímar, ár. Krónos mælir magn. Kairos mælir gæði. Gæðastundir, ferska upplifun. Hjá Grikkjum snerist hann um „rétta“ augnablikið, hið fullkomna andartak. Krónos er klukkur, áfangar, dagatöl, áætlun, vekjarar. Kairos er dýpt, óendanleiki, lotning, ástríða, kærleikur, helgi.
„Við lifum í Krónos og við þráum Kairos. Þar liggur okkar togstreita“, segir rithöfundurinn Sarah Ban Breathnach sem skrifaði mjög áhugaverða bók um að njóta þess sem lífið gefur.
Krónos
Krónos segir okkur hvenær við eigum að vakna, hvenær við eigum að mæta í vinnu og sinna skyldum okkar. Hann heldur utan um daginn. Við þurfum Krónos. Hann hjálpar okkur að taka þátt í samfélaginu og framkvæma. En hann verður streituvaldandi þegar við gleymum að lífið snýst um meira en afköst og áætlanir.
Við getum myndað heilbrigðara samband við Krónos með því að:
- Skapa rými fyrir það sem skiptir okkur raunverulega máli. Að nota tímann sem verkfæri til að forgangsraða gleði, tengingu og sjálfsnæringu.
- Setja okkur raunhæfar áætlanir og hlusta á okkar eigin takt
- Búa til rútínu sem styður við okkur
- Taka okkur stund inn á milli og spyrja okkur:
→ Hvað gefur mér gleði?
→ Hvað tekur frá mér orku?
→ Hvað er ég þakklát fyrir í dag?
Þannig getum við byrjað að nálgast Kairos, innan tímaramma Krónos.
Kairos – tíminn sem mælir nærveru
Það er mismunandi hvernig aðstæður vekja þessa tilfinningu fyrir flæði innra með okkur. Þegar við leikum okkur, förum í langa gönguferð, lesum bók, eldum góðan mat, dönsum, spilum á hljóðfæri, tökum þátt í djúpum samræðum, þegar við hugleiðum. Krónos er allt það sem fær þig til að gleyma þér og heiminum, af því þú ert inni í honum af lífi og sál.
Hugleiðsla sem brú á milli Krónos og Kairos
Þegar við finnum kyrrð innra með okkur eigum við auðveldara með að sjá fegurð stundarinnar og njóta þess sem lífið býður hverju sinni. Að taka á móti af heilum hug. Þegar ég hugleiði þá fæ ég tækifæri til að stíga út úr hringekjunni um stund, á meðvitaðan hátt. Ég get hlustað og melt og komið svo fersk aftur inn í daginn. Hugurinn verður viðráðanlegri og ánægjulegri félagi. Ekki lengur eins og stjórnlaus hestur sem rýkur í allar áttir með mig. Hann verður léttari og rúmar jákvæðari heimssýn og viðhorf. Og hefur meiri visku að færa mér.
Ég get snúið aftur inn í Krónos með ró, skýrleika og meiri dýpt. Hann verður léttari og rúmar jákvæðari heimssýn og viðhorf. Og hefur meiri visku að færa mér.
Heilnæm samvinna
Þetta er ekki spurning um að velja annað – heldur að læra að taka Krónos í sátt og bjóða Kairos velkominn.
- Krónos hjálpar okkur að skipuleggja lífið.
- Kairos minnir okkur á að lifa því.
Spurningar til að hugleiða á…
- Hvenær upplifði ég síðast tímaleysi?
- Hvað færir mér raunverulega nærveru og gleði?
- Hvað gerist ef ég gef mér rými fyrir amk eina gæðastund á hverjum degi?
Í dagsins önn getum við alltaf komið aftur til okkar sjálfra. Heimurinn andar inn og í kyrrðinni sem fylgir, áður en hann andar frá, getur allt breyst.
