Að vingast við streitu

Dauðsföll, áföll og erfiðir vinnufélagar eru streituvaldar sem við getum ekki ráðið við. En svo eru aðrir streituvaldar sem við getum unnið með. Eins og viðhorf, venjur og viðbrögð okkar í daglegu lífi.

Flest vandamál sem við glímum við, hvort sem það eru veikindi eða ójafnvægi (líkamleg eða andleg) má rekja beint eða óbeint til streitu. Og undirliggjandi streita magnar að sama skapi upp öll okkar vandamál. Svo það er mikilvægt að kunna leiðir til að höndla streitu.

En streita er ekki bara streita. Hún er þín upplifun á streitu.

Streita getur lýst sér sem tilfinning fyrir stöðugri spennu. Tilfinningu fyrir að það sé enginn tími til að staldra við eða slugsa. Hún getur líka birst í óþolinmæði ef hlutirnir ganga ekki nægilega hratt fyrir sig. Eða eirðarleysi sem fær þig til að fálma eftir símanum þegar þú átt lausa stund. Eða tómatilfinningu sem fær þig til að úða í þig sælgæti þrátt fyrir önnur áform. Streita getur líka verið skynjun á yfirvofandi hættu sem er á engan hátt í samhengi við veruleikann.

En streita er líka alltaf einhvers konar upplifun í líkamanum. Þegar við náum að tengja við líkamann þá verður auðveldara að höndla hana. Að hlusta eftir því sem líkaminn þarf frekar en að streitast á móti.

Ég upplifi streitu oft í formi spennu í maganum sem leiðir út í handleggina. Ef ég gef mér rými til að slaka á í maganum þá gefur spennan eftir. Eða sem yfirmáta þreytu sem lagast við að fara út að ganga. Stundum verður streitan að kvíðatilfinningu. Þá veit ég að ég er búin að yfirkeyra og þarf að hvíla mig.

Gönguferðir, sund, jóga og dvöl í náttúrunni eru allt mikilvægar leiðir sem ég nota til að endurnærast og finna minn takt mitt í álaginu. Regluleg hugleiðsla hefur verið minn tryggasti félagi þegar kemur að því að þjálfa mig í að trúa ekki öllum þeim hugsunum og tilfinningum sem koma upp hjá mér. Hugleiðsla og meðvituð öndun gefa mér andrými á milli mín og hugsananna, á milli mín og tilfinninganna. Þetta er verkefni fyrir lífið. Ég þarf aftur og aftur að minna mig á að fara ekki fram úr sjálfri mér.

Hvernig upplifir þú streitu? Hvað gerir þú til að létta á spennu og endurnæra þig?

Flokkar

Nýjast

Þegar verkefnin þrengja að

Þegar verkefnin þrengja að

Ég veit ekki með þig, en stundum líður mér eins og ég standi frammi fyrir stóru og nær ókleifu fjalli af verkefnum. Þegar þetta gerist fer ég að fresta – ýta hlutum á undan mér. Ef álagið er mikið, þá fæ ég á tilfinninguna að ég þyrfti helst að vera á fleiri en einum...

Að mæta innri gagnrýni með mildi

Að mæta innri gagnrýni með mildi

Ég var lengi ómeðvituð um gagnrýnisröddina innra með mér — þar til ég fór að taka eftir því hvernig áhrif hún hafði á mig í gegnum líkamann og streituviðbrögð. Í mörg ár áttaði ég mig ekki á þessari rödd. Ég heyrði hana ekki – en ég fann afleiðingarnar. Óljós efi um...

Líkaminn er vitur vera – ertu að hlusta?

Líkaminn er vitur vera – ertu að hlusta?

Flestar konur átta sig ekki á því að svefnvandi, tilfinningalegt álag eða stöðugt áreiti í taugakerfinu getur tengst því að treysta ekki líkamanum sínum. Þetta vantraust á líkamanum á sér djúpar rætur – og er oft svo lúmskt að við sjáum það ekki einu sinni. Ég hef oft...

Um mig

Ég heiti Guðrún. Jógakennari, rithöfundur, markþjálfi og hómópati.

Ég elska að skrifa. Skrif hjálpa mér að heyra hvísl lífsins í gegn um skarkala heimsins.

Ég styð fólk í að finna jafnvægi í óstöðugum heimi. Að gefa heilsunni rými og hlusta eftir því sem hjartað býður, fram hjá sjálfsgagnrýni og kröfum umhverfisins. Að horfa út, ekki bara um augun í höfðinu heldur líka augu líkamans. Og að skynja töfrana sem búa í Andartakinu.